Día das Letras Galegas

PRANTO (por Rochi Nóvoa)

Pranto
pola lembranza viva,
no berce acugulado
das accións ingratas.

Fedella o destino
na illa do recordo
engaiolando ós días de retorno.

Ósos fusiformes da memoria,
esnaquizan
o proxecto liberado do naufraxio.

Aflixida no silencio,
visualizo o rostro arrebatado do peito,
sen permiso, roubado.

Alabastros xesados, fican no desvelo,
fuxida a aurora branca,
e as badaladas ...
As badaladas, aínda non marcan á hora.